پروژه ارزیابی مقایسه ای شبکه های میان ارتباطی و اجتماعی بر اساس پارامترهای قابل اندازه گیری

پروژه ارزیابی مقایسه ای شبکه های میان ارتباطی و اجتماعی بر اساس پارامترهای قابل اندازه گیری

مباحث پیشرفته در شبکه های کامپیوتری

عنوان پروژه:

ارزیابی مقایسه ای شبکه های میان ارتباطی و اجتماعی بر اساس پارامترهای قابل اندازه گیری

1. مقدمه. 2

1-1.انواع شبکه های میان ارتباطی... 2

1-2.کاراکترهای طراحی در شبکه های میان ارتباطی... 3

1-3. توپولوژی... 3

1-3-1.توپولوژی های شبکه ی میان ارتباطی... 5

1-3-2. توپولوژی های شبکه های اجتماعی... 8

2.معیارهایی که برای اندازه گیری بر روی گراف های معرفی شده در گام 1 مورد نیاز است:. 12

2-3. فاصله ژئودزی(Geodesic Distance) 13

2-4.ضریب خوشه بندی(Clustering Coefficient) 13

2-5. تعداد گروه های منزوی(Isolation Groups) 14

2-6. اتصال پذیری گره(Node Connectivity) 14

2-7. متوسط فاصله بین زوج گره در اثر خرابی... 14

3. مقایسه گراف های هر نوع شبکه (میان ارتباطی و اجتماعی) بر اساس هر پارامترها و تفسیر آنها. 14

3-1.مقدمه. 16

3-2. شبیه سازی گراف شبكه های اجتماعی با استفاده از نرم افرار ORA و Neworkx.. 16

3-3. گزارش اكسل معیارهای مورد بررسی در شبكه های اجتماعی... 24

3-3-1.تفسیر معیار اتصال پذیری گره در شبکه اجتماعی... 24

3-3-2.تفسیر معیار ضریب خوشه بندی در شبکه اجتماعی... 25

3-3-3.تفسیر معیار تعداد گروه های منزوی در شبکه اجتماعی... 25

3-3-4.تفسیر معیار میانوندی شبكه در شبکه اجتماعی... 26

3-3-5.تفسیر معیار مركزیت میانوندی در شبکه اجتماعی... 26

3-3-6.تفسیر معیار متوسط فاصله بین زوج گره در شبکه اجتماعی... 27

3-3-7.تفسیر معیار قطر در شبکه اجتماعی... 28

3-3-8.تفسیر معیار فاصله ژئودزی در شبکه اجتماعی... 28

مقدمه

پیشرفت تکنولوژی به معنای توانایی ساخت ترانزیستورهایی با ابعاد کوچکتر، امکان تجمیع مدارات را در مقیاس بیشتری بر روی تراشه فراهم می سازد. پژوهش های اخیر در جهت استفاده از این امکان، منجر به ساخت چندپردازندههای[1] روی تراشه با قدرت موازی سازی بالاتر نسبت به تک پردازنده ها شده، موجبات افزایش کارایی سیستم رافراهم می آورد. علاوه بر چندپردازنده ها، ساخت سیستمهای روی تراشه چند هسته ای ، شامل چند هسته پردازشی ،حافظه ها و مدارات خاص منظوره دیگر بدین وسیله میسر گردید. بیشتر سیستمهای روی تراشه شامل یک تعداد هسته، که از طریق یک میان ارتباط[2] داخلی روی تراشه به هم متصل شده اند.

زمانی که تعداد هسته ها پردازشی کم است، برا ی ارتباط میان آ نها از واسط های مشترک[3] استفاده می شود. واسط های مشترک عموماً از دو قسمت داور و کانال ارتباطی مشترک تشکیل می شوند. به طور کلی برای استفاده از کانال ارتباطی مشترک، ابتدا باید از داور شبکه، اجازه استفاده از کانال را بدست آورد. گذرگاه و کراس بار دو نمونه رایج از واسط های مشترک هستند. با افزایش تعداد هسته ها، دسترسی به داور مرکزی تبدیل به گلوگاه می شود. برای حل این مشکل از شبکه های روی تراشه استفاده می شود.

[1] Multiprocessors

[2] Interconnect

[3] Shared Medium